فارسی
پاسخ شیردهی به استفاده از کنجاله‌ی سویا و متیونین محافظت شده در جیره‌های بر پایه‌ی سیلاژ
مقدمه:
کنجاله‌ی سویا، یکی از منابع مهم پروتئینی در تغذیهی گاوشیری، است. این منبع پروتئینی در اسیدآمینهی لایزین غنی است، با این حال در اسید آمینهی متیونین فقیر است. گاهی برای بهبود بازده نیتروژن نیاز است تا با تغذیه مکمل پروتئینی، ترکیب و تولید شیر را افزایش داد. نیتروژن تغذیه شده به گاوشیری اگر درون شیر مورد استفاده قرار نگیرد، وارد مدفوع و ادرار میشود. علاوه بر از دست رفت نیتروژن خوراکی، دفع نیتروژن سبب آلودگی آبهای زیرزمینی میشود. فلذا این موضوع، پرورش دام سنگین را از نظر پایداری محیط زیستی کاهش میدهد.
بهترین رویکرد جهت افزایش بازده نیتروژن در گاوهای شیری، بی آنکه تولید آن کاسته شود، کاهش پروتئین خام جیره توعم با افزایش اسیدهای آمینهی قابل متابولیسم جیره است. مطالعات نشان دادند، استفاده از 16.7 تا 17.1% پروتئین خام در جیره‌های گاو شیری برای بیشینهی تولید دام کافی است.
متیونین یکی از اسیدهای آمینهی ضروری است. این اسید آمینه در جیره‌های مبتنی بر لگوم و سیلاژ ذرت محدود کننده است. به نظر میرسد که با تامین آن در تغذیهی گاوشیری، تولید شیر و پروتئین شیر بهبود یابد.
هدف، مواد و روش:
در مطالعهی Nursoy و همکاران در راستای تامین مکمل متیونین در جیره‌های مبتنی بر سیلاژ ذرت بامنبع پروتئینی کنجاله‌ی سویا، به بررسی عملکردی تولیدی کمی و کیفی شیر گاوهای شیری پرداخته شد. بدین منظور 36 راس گاو چند شکم زایش، با میانگین وزنی 623 کیلوگرم و با تولید شیر 48 لیتر در روز، در قالب طرح 4 × 4 مربع لاتین، به مدت 4 هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. این تعداد دام، به چهار تیمار 11، 13، 15 و 17% پروتئین خام به همراه منبع متیونین نسبت داده شدند. به طور معمول نسبت و اسیدهای آمینهی متیونین و لایزین بین 3.5 تا 4.0 قرار دارد. در این مطالعه با رساندن غلطت متیونین و لایزین به عنوان درصدی از پروتئین قابل متابولیسم به ترتیب به 6.8 و 2.2%، نسبت اسیدهای آمینه را به 3.1 کاهش دادند.
نتیجه و بحث:
گزارش شده است به طور معمول نرخ تبدیل نیتروژن خوراک به نیتروژن شیر بین 23 تا 34 است. در این مطالعه بازده نیتروژن، در گاوهایی که با 15 و 17% پروتئین خام به همراه مکمل متیونین تغذیه شدند، یکسان گزارش شده است. حتی بازده ظاهری نیتروژن در گاوهایی که با 15% پروتئین خام تغذیه شدند، 3 واحد بیشتر از گاوهایی بود که با 17% پروتئین خام تغذیه شدند.
به کارگیری مکمل متیونین در خوراک گاوشیری به افزایش تولید شیر، غلظت کل پروتئین، پروتئین حقیقی و کازئین شیر منجر شد. اگرچه پروتئین کمتر در خوراک گاوشیری سبب افزایش بازده نیتروژن میشود، اما با کهش عملکرد تولیدی همراه است. جهت مقایسهی عملکرد دام در تولید، با استفاده از مکمل متیونین در درصد پروتئین 15 و 17%، شاخصهای ECM، تولید شیر، پروتئین شیر و … مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، استفاده از مکمل متیونین در جیرهی گاوهای شیری با 15% پروتین خام، نه تنها نتایج تولیدی مشابهی نسبت به زمانیکه با 17% پروتئین خام تغذیه شدند را داشت؛ بلکه بازده نیتروژنی بهتری را در زمان تغذیه با 17% پروتئین خام نشان داد.
نتیجه گیری:
به نظر میرسد تغذیهی صرف منبع پروتئینی کنجاله‌ی سویا در جیرهی مبتنی بر سیلاژ ذرت، سبب عدم تامین اسیدهای آمینه و کاهش بازده نیتروژن میشود. بنابراین استفاده از مکمل متیونین به دلیل ارتقاء کیفیت اسیدآمینهی دریافتی توسط دام، به افزایش عملکرد منبع پروتئیی مصرفی منجر میشود. این موضوع نه تنها سبب بهبود بازده نیتروژن خوراک میشود بلکه، امکان اقتصادی شدن جیره نیز فراهم میآید. همچنین کاهش مصرف منابع پروتئینی میتواند روندی بر کاهش تقابل میان دام و انسان باشد.
منبع مقاله:
https://doi.org/10.3168/jds.2017-13227
- Nursoy, H., et al., Lactation response to soybean meal and rumen-protected methionine supplementation of corn silage-based diets. Journal of dairy science, 2018. 101(3): p. 2084-2095.